пельме́нная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

Сталовая, у якой пельмені з’яўляюцца абавязковай стравай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пельме́нная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. пельме́нная пельме́нныя
Р. пельме́ннай пельме́нных
Д. пельме́ннай пельме́нным
В. пельме́нную пельме́нныя
Т. пельме́ннай
пельме́ннаю		 пельме́ннымі
М. пельме́ннай пельме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пельме́нная сущ. пельме́нная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пельме́нная сущ. пельме́нная, -ннай ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пельме́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пельменяў.

2. у знач. наз. пельме́нная, ‑ай, ж. Сталовая, у якой пельмені з’яўляюцца абавязковай стравай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пельме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пельме́нны пельме́нная пельме́ннае пельме́нныя
Р. пельме́ннага пельме́ннай
пельме́ннае		 пельме́ннага пельме́нных
Д. пельме́ннаму пельме́ннай пельме́ннаму пельме́нным
В. пельме́нны (неадуш.)
пельме́ннага (адуш.)		 пельме́нную пельме́ннае пельме́нныя (неадуш.)
пельме́нных (адуш.)
Т. пельме́нным пельме́ннай
пельме́ннаю		 пельме́нным пельме́ннымі
М. пельме́нным пельме́ннай пельме́нным пельме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)