паўтыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Уткнуць усё, многае.

П. тычкі ў зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўтыка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паўтыка́ю паўтыка́ем
2-я ас. паўтыка́еш паўтыка́еце
3-я ас. паўтыка́е паўтыка́юць
Прошлы час
м. паўтыка́ў паўтыка́лі
ж. паўтыка́ла
н. паўтыка́ла
Загадны лад
2-я ас. паўтыка́й паўтыка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паўтыка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўтыка́ць сов.

1. (о многом) воткну́ть; вонзи́ть;

2. (о многих) уткну́ть;

~ка́лі гало́вы ў паду́шкі — уткну́ли го́ловы в поду́шки;

3. разг. уты́кать (иголками и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўтыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Уткнуць усё, многае. [Волька:] — Гэта ж я аглядала тут, думала, можа яшчэ чаго яму [ільну] не хапае, мо трэба палачкі дзе паўтыкаць, каб не палёг. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўтыка́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паўтыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воткну́ть сов. уваткну́ць, уткну́ць, мног. паўтыка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўтыка́ны

1. во́ткнутый; вонзённый;

2. уты́канный;

1, 2 см. паўтыка́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зары́ть сов.

1. закапа́ць, мног. пазако́пваць; (о животных) зары́ць, мног. пазарыва́ць;

2. (спрятать, уткнуть) схава́ць, мног. пахава́ць, уткну́ць, мног. паўтыка́ць;

зары́ть лицо́ в поду́шку схава́ць (уткну́ць) твар у паду́шку;

◊

зары́ть тала́нт закапа́ць та́лент;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

всади́ть сов., в разн. знач. усадзі́ць; (вонзить, воткнуть — ещё) уваткну́ць, мног. паўтыка́ць, убі́ць, мног. паўбіва́ць;

всади́ть топо́р в де́рево усадзі́ць (убі́ць) сяке́ру ў дрэ́ва;

всади́ть пу́лю в деся́тку усадзі́ць ку́лю ў дзяся́тку;

всади́ть де́ньги зря усадзі́ць гро́шы дарэ́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)