паўтыка́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўтыка́ны паўтыка́ная паўтыка́нае паўтыка́ныя
Р. паўтыка́нага паўтыка́най
паўтыка́нае		 паўтыка́нага паўтыка́ных
Д. паўтыка́наму паўтыка́най паўтыка́наму паўтыка́ным
В. паўтыка́ны (неадуш.)
паўтыка́нага (адуш.)		 паўтыка́ную паўтыка́нае паўтыка́ныя (неадуш.)
паўтыка́ных (адуш.)
Т. паўтыка́ным паўтыка́най
паўтыка́наю		 паўтыка́ным паўтыка́нымі
М. паўтыка́ным паўтыка́най паўтыка́ным паўтыка́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўтыка́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўтыка́ны паўтыка́ная паўтыка́нае паўтыка́ныя
Р. паўтыка́нага паўтыка́най
паўтыка́нае		 паўтыка́нага паўтыка́ных
Д. паўтыка́наму паўтыка́най паўтыка́наму паўтыка́ным
В. паўтыка́ны (неадуш.)
паўтыка́нага (адуш.)		 паўтыка́ную паўтыка́нае паўтыка́ныя (неадуш.)
паўтыка́ных (адуш.)
Т. паўтыка́ным паўтыка́най
паўтыка́наю		 паўтыка́ным паўтыка́нымі
М. паўтыка́ным паўтыка́най паўтыка́ным паўтыка́ных

Кароткая форма: паўтыка́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўтыка́ны

1. во́ткнутый; вонзённый;

2. уты́канный;

1, 2 см. паўтыка́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўтыка́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паўтыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́ткнутый уваткну́ты, уткну́ты, мног. паўтыка́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вса́женный в разн. знач. уса́джаны; уваткну́ты, мног. паўтыка́ны, убі́ты, мног. паўбіва́ны; см. всади́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)