паўспо́рваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паўспо́рваю |
паўспо́рваем |
| 2-я ас. |
паўспо́рваеш |
паўспо́рваеце |
| 3-я ас. |
паўспо́рвае |
паўспо́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паўспо́рваў |
паўспо́рвалі |
| ж. |
паўспо́рвала |
| н. |
паўспо́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паўспо́рвай |
паўспо́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паўспо́рваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўспо́рваць сов.
1. (разрезая, вскрыть — о многом) вспоро́ть;
2. прост. (разбудить, толкая — многих) растолка́ть; подня́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўспо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Успароць усіх, многіх або ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)