паўро́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паўро́та |
паўро́ты |
| Р. |
паўро́ты |
паўро́т |
| Д. |
паўро́це |
паўро́там |
| В. |
паўро́ту |
паўро́ты |
| Т. |
паўро́тай паўро́таю |
паўро́тамі |
| М. |
паўро́це |
паўро́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўро́та ж., воен. полуро́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўро́та, ‑ы, ж.
Палавіна роты як вайсковая адзінка, якая складаецца звычайна з двух узводаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полуро́та воен. паўро́та, -ты ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)