паўпадва́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўпадва́л паўпадва́лы
Р. паўпадва́ла паўпадва́лаў
Д. паўпадва́лу паўпадва́лам
В. паўпадва́л паўпадва́лы
Т. паўпадва́лам паўпадва́ламі
М. паўпадва́ле паўпадва́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўпадва́л м. полуподва́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўпадва́л, ‑а, м.

Памяшканне пад першым паверхам, размешчанае часткова ніжэй узроўню зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полуподва́л паўпадва́л, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўсутарэ́нне, ‑я, н.

Уст. Тое, што і паўпадвал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)