паўно́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паўно́чніца паўно́чніцы
Р. паўно́чніцы паўно́чніц
Д. паўно́чніцы паўно́чніцам
В. паўно́чніцу паўно́чніц
Т. паўно́чніцай
паўно́чніцаю		 паўно́чніцамі
М. паўно́чніцы паўно́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўно́чніца I ж. (жительница Севера) северя́нка

паўно́чніца II ж., разг. полуно́чница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўно́чніца, ‑ы, ж.

Жан. да паўночнік ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўно́чнік¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Жыхар, ураджэнец Поўначы.

|| ж. паўно́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўно́чнік², -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто не кладзецца спаць да позняй ночы.

|| ж. паўно́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

северя́нка ж. жыха́рка по́ўначы, паўно́чніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полуно́чница

1. разг. паўно́чніца, -цы ж.; начні́ца, -цы ж.;

2. см. полуно́щница;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)