паўно́чна-захо́дні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паўно́чна-захо́дні |
паўно́чна-захо́дняя |
паўно́чна-захо́дняе |
паўно́чна-захо́днія |
| Р. |
паўно́чна-захо́дняга |
паўно́чна-захо́дняй
паўно́чна-захо́дняе |
паўно́чна-захо́дняга |
паўно́чна-захо́дніх |
| Д. |
паўно́чна-захо́дняму |
паўно́чна-захо́дняй |
паўно́чна-захо́дняму |
паўно́чна-захо́днім |
| В. |
паўно́чна-захо́дні (неадуш.)
паўно́чна-захо́дняга (адуш.) |
паўно́чна-захо́днюю |
паўно́чна-захо́дняе |
паўно́чна-захо́днія (неадуш.)
паўно́чна-захо́дніх (адуш.) |
| Т. |
паўно́чна-захо́днім |
паўно́чна-захо́дняй
паўно́чна-захо́дняю |
паўно́чна-захо́днім |
паўно́чна-захо́днімі |
| М. |
паўно́чна-захо́днім |
паўно́чна-захо́дняй |
паўно́чна-захо́днім |
паўно́чна-захо́дніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўно́чна-ўсхо́дні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паўно́чна-ўсхо́дні |
паўно́чна-ўсхо́дняя |
паўно́чна-ўсхо́дняе |
паўно́чна-ўсхо́днія |
| Р. |
паўно́чна-ўсхо́дняга |
паўно́чна-ўсхо́дняй
паўно́чна-ўсхо́дняе |
паўно́чна-ўсхо́дняга |
паўно́чна-ўсхо́дніх |
| Д. |
паўно́чна-ўсхо́дняму |
паўно́чна-ўсхо́дняй |
паўно́чна-ўсхо́дняму |
паўно́чна-ўсхо́днім |
| В. |
паўно́чна-ўсхо́дні (неадуш.)
паўно́чна-ўсхо́дняга (адуш.) |
паўно́чна-ўсхо́днюю |
паўно́чна-ўсхо́дняе |
паўно́чна-ўсхо́днія (неадуш.)
паўно́чна-ўсхо́дніх (адуш.) |
| Т. |
паўно́чна-ўсхо́днім |
паўно́чна-ўсхо́дняй
паўно́чна-ўсхо́дняю |
паўно́чна-ўсхо́днім |
паўно́чна-ўсхо́днімі |
| М. |
паўно́чна-ўсхо́днім |
паўно́чна-ўсхо́дняй |
паўно́чна-ўсхо́днім |
паўно́чна-ўсхо́дніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўно́чна-ўсхо́дні, -яя, -яе.
Які мае адносіны да паўночнага ўсходу — напрамку паміж поўначчу і ўсходам.
П. вецер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паўно́чна-захо́дні се́веро-за́падный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўно́чна-ўсхо́дні се́веро-восто́чный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
норд, -у, М но́рдзе, м. (спец.).
Поўнач, паўночны напрамак, а таксама паўночны вецер.
Н.-вест. (паўночны захад, паўночна-заходні вецер). Н.-ост (паўночны ўсход, паўночна-ўсходні вецер).
|| прым. но́рдавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
се́веро-восто́чный паўно́чна-ўсхо́дні.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
се́веро-за́падный паўно́чна-захо́дні.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
норд-ве́ст, ‑у, М ‑весце, м.
Спец.
1. Паўночны захад, паўночна-заходні напрамак.
2. Паўночна-заходні вецер.
[Гал. noordwest.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
норд-о́ст, ‑у, М ‑осце, м.
Спец.
1. Паўночны ўсход, паўночна-ўсходні напрамак.
2. Паўночна-ўсходні вецер.
[Гал. noordoost.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)