паўнава́жкі, -ая, -ае.

Які мае поўную, нармальную вагу.

Паўнаважкія каласы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўнава́жкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнава́жкі паўнава́жкая паўнава́жкае паўнава́жкія
Р. паўнава́жкага паўнава́жкай
паўнава́жкае		 паўнава́жкага паўнава́жкіх
Д. паўнава́жкаму паўнава́жкай паўнава́жкаму паўнава́жкім
В. паўнава́жкі (неадуш.)
паўнава́жкага (адуш.)		 паўнава́жкую паўнава́жкае паўнава́жкія (неадуш.)
паўнава́жкіх (адуш.)
Т. паўнава́жкім паўнава́жкай
паўнава́жкаю		 паўнава́жкім паўнава́жкімі
М. паўнава́жкім паўнава́жкай паўнава́жкім паўнава́жкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўнава́жкі (тяжёлый) полнове́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўнава́жкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае поўную, нармальную вагу; важкі. Павольна гойдаюцца на ветры паўнаважкія каласы пшаніцы. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўнава́жкасць ж. полнове́сность; см. паўнава́жкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полнове́сный

1. паўнава́жкі;

2. перен. ва́жкі;

полнове́сные до́воды ва́жкія до́вады.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)