паўма́лпа

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паўма́лпа паўма́лпы
Р. паўма́лпы паўма́лпаў
Д. паўма́лпе паўма́лпам
В. паўма́лпу паўма́лпаў
Т. паўма́лпай
паўма́лпаю		 паўма́лпамі
М. паўма́лпе паўма́лпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўма́лпа ж. полуобезья́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полуобезья́на паўма́лпа, -пы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўма́лпы, ‑аў; адз. паўмалпа, ‑ы, ж.

Жывёлы, якія займаюць прамежкавае становішча паміж малпамі і ніжэйшымі млекакормячымі; лемуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́ры, нескл., м.

1. Маленькая паўмалпа сямейства лорыевых, якая водзіцца ў Паўднёва-Усходняй Азіі.

2. Птушка атрада папугаяў з яркім стракатым апярэннем.

[Англ. lory ад малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)