паўлю́кс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўлю́кс паўлю́ксы
Р. паўлю́кса паўлю́ксаў
Д. паўлю́ксу паўлю́ксам
В. паўлю́кс паўлю́ксы
Т. паўлю́ксам паўлю́ксамі
М. паўлю́ксе паўлю́ксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўлю́кс м. полулю́кс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полулю́кс паўлю́кс, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Паўлю́к ’слімак’ (воран., Сл. ПЗБ). Да імя Паўлюкс Павел. Параўн. адыменныя назвы божай кароўкі (СоссіпеПа septempunctata): λ’урыўка, Пятро, Тодар, Андрзика, Федарка, Іванька, Кандратка, Сідарка (Шаталава, З жыцця, 156–178).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)