Па́вал
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Па́вал | Па́ўлы | |
| Па́ўла | ||
| Па́ўлу | Па́ўлам | |
| Па́ўла | ||
| Па́ўлам | Па́ўламі | |
| Па́ўле | Па́ўлах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Па́вал
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Па́вал | Па́ўлы | |
| Па́ўла | ||
| Па́ўлу | Па́ўлам | |
| Па́ўла | ||
| Па́ўлам | Па́ўламі | |
| Па́ўле | Па́ўлах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Па́вел
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Па́вел | Па́ўлы | |
| Па́ўла | ||
| Па́ўлу | Па́ўлам | |
| Па́ўла | ||
| Па́ўлам | Па́ўламі | |
| Па́ўле | Па́ўлах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ры́мсціць ’карцець’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паўно́чы,
Палавіна ночы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нерві́зм, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашту́рхацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мірг,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надмагі́льны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад магілай, на магіле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагладчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе;
Стаць, зрабіцца больш гладкім, гладчэйшым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уляжа́ць, уляжу, уляжыш, уляжыць; уляжым, улежыце;
Тое, што і улежаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)