паўкі́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паўкі́дваю паўкі́дваем
2-я ас. паўкі́дваеш паўкі́дваеце
3-я ас. паўкі́двае паўкі́дваюць
Прошлы час
м. паўкі́дваў паўкі́двалі
ж. паўкі́двала
н. паўкі́двала
Загадны лад
2-я ас. паўкі́двай паўкі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паўкі́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўкі́дваць сов., см. паўкіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паўкідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і паўкі́дваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Укінуць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. рыдлёўкі ў пуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вброса́ть сов., мног., прост. паўкіда́ць, паўкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вбро́сить сов. укі́нуць, мног. паўкіда́ць, паўкі́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вки́нуть сов. укі́нуць, мног. паўкіда́ць, паўкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вкида́ть сов., прост. укі́нуць, мног. паўкіда́ць, паўкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)