Паўднё́вая

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Паўднё́вая
Р. Паўднё́вай
Д. Паўднё́вай
В. Паўднё́вую
Т. Паўднё́вай
Паўднё́ваю
М. Паўднё́вай

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўднё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўднё́вы паўднё́вая паўднё́вае паўднё́выя
Р. паўднё́вага паўднё́вай
паўднё́вае		 паўднё́вага паўднё́вых
Д. паўднё́ваму паўднё́вай паўднё́ваму паўднё́вым
В. паўднё́вы (неадуш.)
паўднё́вага (адуш.)		 паўднё́вую паўднё́вае паўднё́выя (неадуш.)
паўднё́вых (адуш.)
Т. паўднё́вым паўднё́вай
паўднё́ваю		 паўднё́вым паўднё́вымі
М. паўднё́вым паўднё́вай паўднё́вым паўднё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

калі́бры, нескл., м. і ж.

Надзвычайна маленькая птушка з яркім апярэннем, водзіцца ў Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ране́т, -у, М -не́це, м.

Сорт каштоўнай паўднёвай яблыні, а таксама яе кісла-салодкія плады.

|| прым. ране́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мака́ка, -і, ДМ -ка́цы, мн. -і, -ка́к, ж.

Невялікая вузканосая малпа, якая водзіцца ў Паўднёвай Азіі і Паўночнай Афрыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кальві́ль, -ю, м.

Сорт паўднёвай яблыні з вялікімі ружова-жоўтымі яблыкамі, а таксама плады гэтай яблыні.

|| прым. кальві́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трубаду́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі.

2. перан., чаго. Той, хто ўслаўляе, прапагандуе што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўстало́бік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прамысловая рыба сямейства карпавых, якая водзіцца ў рэках Паўднёва-Усходняй Азіі, а таксама акліматызавана ў Паўднёвай Еўропе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крывасмо́к, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Кажан, які жывіцца кроўю жывёл (жыве ў Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы).

2. перан. Тое, што і крывапівец (пагард.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ю́рта, -ы, ДМ ю́рце, мн. -ы, -аў, ж.

Пераноснае, конусападобнай формы жыллё, крытае шкурамі ў некаторых качавых народаў Азіі і Паўднёвай Сібіры.

|| прым. ю́ртавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)