паўднё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўднё́вы паўднё́вая паўднё́вае паўднё́выя
Р. паўднё́вага паўднё́вай
паўднё́вае		 паўднё́вага паўднё́вых
Д. паўднё́ваму паўднё́вай паўднё́ваму паўднё́вым
В. паўднё́вы (неадуш.)
паўднё́вага (адуш.)		 паўднё́вую паўднё́вае паўднё́выя (неадуш.)
паўднё́вых (адуш.)
Т. паўднё́вым паўднё́вай
паўднё́ваю		 паўднё́вым паўднё́вымі
М. паўднё́вым паўднё́вай паўднё́вым паўднё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сума́х

‘паўднёвае дрэва, куст’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сума́х
Р. сума́ху
Д. сума́ху
В. сума́х
Т. сума́хам
М. сума́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маскі́т, -а, М -кі́це, мн. -ы, -аў, м.

Крывасоснае паўднёвае насякомае атрада двухкрылых.

|| прым. маскі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хурма́, -ы́, ж.

Паўднёвае пладовае дрэва сямейства эбенавых з аранжавачырвонымі салодкімі пладамі, а таксама плады гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́цатнік, ‑у, м.

Паўднёвае дэкаратыўнае дрэва сямейства сумаха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карага́ч, -а́ і (пра драўніну і зб.) -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Паўднёвае дрэва ці куст сямейства вязавых; бераст.

|| прым. карага́чавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магно́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

Вечназялёнае паўднёвае дрэва або куст сямейства магноліевых з вялікімі пахучымі кветкамі.

|| прым. магно́ліевы, -ая, -ае.

Сямейства магноліевых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіпары́с, ‑а, м.

Паўднёвае хвойнае вечназялёнае дрэва сямейства кіпарысавых.

[Грэч. kyparissos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карага́ч, ‑а, м.

Паўднёвае лісцевае дрэва ці куст сямейства вязавых; бераст.

[Ад цюрк. кара агач — чорнае дрэва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інжы́р, -а і -у, м.

1. -а. Паўднёвае пладовае дрэва сямейства тутавых; фігавае дрэва, смакоўніца.

2. -у. Салодкі плод гэтага дрэва (вінныя ягады).

|| прым. інжы́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)