паўво́сь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паўво́сь |
паўво́сі |
| Р. |
паўво́сі |
паўво́сей
паўво́сяў |
| Д. |
паўво́сі |
паўво́сям |
| В. |
паўво́сь |
паўво́сі |
| Т. |
паўво́ссю |
паўво́сямі |
| М. |
паўво́сі |
паўво́сях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўво́сь, ‑і, ж.
Спец. Вал, які перадае вярчэнне вядучым колам аўтамабіля або трактара. Задняя паўвось аўтамабіля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полуо́сь паўво́сь, -сі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)