паўбо́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паўбо́цік |
паўбо́цікі |
| Р. |
паўбо́ціка |
паўбо́цікаў |
| Д. |
паўбо́ціку |
паўбо́цікам |
| В. |
паўбо́цік |
паўбо́цікі |
| Т. |
паўбо́цікам |
паўбо́цікамі |
| М. |
паўбо́ціку |
паўбо́ціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўбо́цік м. полусапо́жек
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўбо́цікі (ед. паўбо́цік м.) полусапо́жки, полсапо́жки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўбо́цікі, ‑аў; адз. паўбоцік, ‑а, м.
Боты з кароткай халявай. Апрануты .. [Кастусь] быў у сурдуцік, у бэжавыя нанкавыя панталоны і запыленыя паўбоцікі. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)