пая́ркавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пая́ркавы пая́ркавая пая́ркавае пая́ркавыя
Р. пая́ркавага пая́ркавай
пая́ркавае		 пая́ркавага пая́ркавых
Д. пая́ркаваму пая́ркавай пая́ркаваму пая́ркавым
В. пая́ркавы (неадуш.)
пая́ркавага (адуш.)		 пая́ркавую пая́ркавае пая́ркавыя (неадуш.)
пая́ркавых (адуш.)
Т. пая́ркавым пая́ркавай
пая́ркаваю		 пая́ркавым пая́ркавымі
М. пая́ркавым пая́ркавай пая́ркавым пая́ркавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пая́ркавы поя́рковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пая́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паярку; зроблены з паярку. Паяркавыя валёнкі. Паяркавы капялюш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пая́рак, -рку, м. (спец.).

Воўна ад першай стрыжкі ягнят.

|| прым. пая́ркавы, -ая, -ае.

П. капялюш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поя́рковый пая́ркавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)