па́юсны, -ая, -ае.

У выразе: паюсная ікра — чорная (асятровая, белужыная і сеўружыная) прасаваная салёная ікра, у адрозненне ад зярністай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́юсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́юсны па́юсная па́юснае па́юсныя
Р. па́юснага па́юснай
па́юснае		 па́юснага па́юсных
Д. па́юснаму па́юснай па́юснаму па́юсным
В. па́юсны (неадуш.)
па́юснага (адуш.)		 па́юсную па́юснае па́юсныя (неадуш.)
па́юсных (адуш.)
Т. па́юсным па́юснай
па́юснаю		 па́юсным па́юснымі
М. па́юсным па́юснай па́юсным па́юсных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́юсны: па́юсная ікра́ па́юсная икра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́юсны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: паюсная ікра гл. ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Па́юсны (аб ікры) (ТСБМ). З рус. паю́сный, якое з па́юс ’торбачка з ікрой у рыбы’ < ст.-рус. паюзъ < прасл. pa‑ǫzъ < vęzati > вязаць (гл.) — Трубачоў, ЭИРЯ, 2, 1962, 32–34; Этимология–1976, 168; Борысь, Prefiks., 18–20.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́юсный па́юсны;

па́юсная икра́ па́юсная ікра́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)