пашыра́льны, -ая, -ае.

Які служыць для пашырэння, расшырэння чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашыра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пашыра́льны пашыра́льная пашыра́льнае пашыра́льныя
Р. пашыра́льнага пашыра́льнай
пашыра́льнае		 пашыра́льнага пашыра́льных
Д. пашыра́льнаму пашыра́льнай пашыра́льнаму пашыра́льным
В. пашыра́льны (неадуш.)
пашыра́льнага (адуш.)		 пашыра́льную пашыра́льнае пашыра́льныя (неадуш.)
пашыра́льных (адуш.)
Т. пашыра́льным пашыра́льнай
пашыра́льнаю		 пашыра́льным пашыра́льнымі
М. пашыра́льным пашыра́льнай пашыра́льным пашыра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашыра́льны расшири́тельный, ушири́тельный; распространи́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашыра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для пашырэння, расшырэння чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушири́тельный спец. пашыра́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распространи́тельный пашыра́льны, залі́шне шыро́кі, зашыро́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)