пашы́вачны гл. пашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашы́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пашы́вачны пашы́вачная пашы́вачнае пашы́вачныя
Р. пашы́вачнага пашы́вачнай
пашы́вачнае		 пашы́вачнага пашы́вачных
Д. пашы́вачнаму пашы́вачнай пашы́вачнаму пашы́вачным
В. пашы́вачны (неадуш.)
пашы́вачнага (адуш.)		 пашы́вачную пашы́вачнае пашы́вачныя (неадуш.)
пашы́вачных (адуш.)
Т. пашы́вачным пашы́вачнай
пашы́вачнаю		 пашы́вачным пашы́вачнымі
М. пашы́вачным пашы́вачнай пашы́вачным пашы́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашы́вачны поши́вочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашы́вачны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да пашыўкі. Пашывачны цэх. Пашывачная арцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́й; -шы́ты; зак., што.

1. і без дап. Правесці некаторы час, займаючыся шыццём.

2. Зрабіць, вырабіць шыццём.

П. сукенку.

|| наз. пашы́ў, -шы́ву, м. (да 2 знач.; спец.) і пашы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 2 знач.; спец.); прым. пашы́вачны, -ая, -ае (паводле 2 знач.; спец.).

Пашывачны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поши́вочный пашы́вачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)