пашчу́паць гл. шчупаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашчу́паць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашчу́паю пашчу́паем
2-я ас. пашчу́паеш пашчу́паеце
3-я ас. пашчу́пае пашчу́паюць
Прошлы час
м. пашчу́паў пашчу́палі
ж. пашчу́пала
н. пашчу́пала
Загадны лад
2-я ас. пашчу́пай пашчу́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашчу́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашчу́паць сов. (курицу) пощу́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчу́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.

1. каго-што. Датыкацца, мацаць з мэтай агляду, даследавання.

Ш. курэй.

2. перан. Уважліва разглядаць.

Ш. вачамі каго-, што-н.

3. што. Даследаваць шчупам.

|| зак. пашчу́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. шчу́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)