пашурава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пашуру́ю |
пашуру́ем |
| 2-я ас. |
пашуру́еш |
пашуру́еце |
| 3-я ас. |
пашуру́е |
пашуру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пашурава́ў |
пашурава́лі |
| ж. |
пашурава́ла |
| н. |
пашурава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пашуру́й |
пашуру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пашурава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пашурава́ць сов., прям., перен. пошурова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.
Шураваць некаторы час. Сцёпка і Цімошка залезлі ў будку машыніста, па чарзе пашуравалі ў топцы. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пошурова́ть сов.
1. (помешать в топке) техн. пашурава́ць;
2. перен., прост. (проявить энергичную деятельность) пашурава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)