пашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што і чаго.

Правесці некаторы час у пошуках (да 1 знач.), заняцца пошукамі (у 1 знач.).

П. сабе замену.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашука́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашука́ю пашука́ем
2-я ас. пашука́еш пашука́еце
3-я ас. пашука́е пашука́юць
Прошлы час
м. пашука́ў пашука́лі
ж. пашука́ла
н. пашука́ла
Загадны лад
2-я ас. пашука́й пашука́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашука́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашука́ць сов. поиска́ть; (ощупью — ещё) поша́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Заняцца пошукамі; шукаць некаторы час. — Антось, трэба пашукаць фурманку, ці што, — сказаў Васіль Дзянісавіч. Мележ. [Юрка:] — Добра, вы тут пасядзіце, а я схаджу вады пашукаю. Курто. Спачатку Якаў хацеў зайсці ў гэты дом, пашукаць там ранейшых сваіх гаспадароў, але перадумаў. Кулакоўскі. Узвышаючыся над галовамі людзей, я вачыма пашукаў генеральскую дачку. Карпюк.

•••

Пашукаць такога (такую, такіх) — ужываецца ў якасці азначэння каго‑н. (чаго‑н.), хто (што) вызначаецца надзвычайнымі, рэдкімі якасцямі. Настаўнікам Лукавіцын быў — пашукаць такога: старанны, паслухмяны, і заўсюды ў начальства навідавоку. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смяльча́к, смельчака́, мн. смельчакі́, смельчако́ў, м. (разм.).

Смелы чалавек.

Такога смельчака трэба пашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пама́цаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. гл. мацаць.

2. Пашукаць некаторы час вобмацкам.

П. у кішэнях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поиска́ть сов. пашука́ць, (долго, неоднократно) папашука́ць, папашу́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поша́рить сов., разг. пашна́рыць, пашны́рыць, пашука́ць; (пощупать) пама́цаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Пашукаць усюды, абшукаць усё, кожнае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашапо́ртаць

‘утварыць шорах, шоргат, пашукаць, перабіраючы рэчы (пашапортаць ключы, пашапортаць у кішэні, пашапортаць паперамі)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашапо́ртаю пашапо́ртаем
2-я ас. пашапо́ртаеш пашапо́ртаеце
3-я ас. пашапо́ртае пашапо́ртаюць
Прошлы час
м. пашапо́ртаў пашапо́рталі
ж. пашапо́ртала
н. пашапо́ртала
Загадны лад
2-я ас. пашапо́ртай пашапо́ртайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашапо́ртаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)