пашта́мт, -а, М -мце, мн. -ы, -аў, м.

Галоўная паштовая ўстанова горада.

|| прым. пашта́мцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ям, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Паштовая станцыя, дзе праезджыя мянялі коней.

|| прым. ямскі́, -а́я, -о́е.

Ямская хата (памяшканне такой станцыі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

почто́вый пашто́вы;

почто́вая ма́рка пашто́вая ма́рка;

почто́вая ка́рточка пашто́ўка;

почто́вый перево́д пашто́вы пераво́д;

почто́вый я́щик пашто́вая скры́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пашто́вы пашто́вая пашто́вае пашто́выя
Р. пашто́вага пашто́вай
пашто́вае		 пашто́вага пашто́вых
Д. пашто́ваму пашто́вай пашто́ваму пашто́вым
В. пашто́вы (неадуш.)
пашто́вага (адуш.)		 пашто́вую пашто́вае пашто́выя (неадуш.)
пашто́вых (адуш.)
Т. пашто́вым пашто́вай
пашто́ваю		 пашто́вым пашто́вымі
М. пашто́вым пашто́вай пашто́вым пашто́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашто́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

1. Спецыяльная паштовая картка для адкрытага пісьма.

2. Картка такога фармату з якім-н. малюнкам.

Калекцыя паштовак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашта́мт, ‑а, М ‑мце, м.

Галоўная паштовая ўстанова горада. [Грыбаў:] Мяцежнікі спрабавалі адбіць паштамт і тэлеграф. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ям, ‑а, м.

Гіст. Паштовая станцыя або паселішча на паштовым тракце, дзе праезджыя мянялі паштовых коней.

[Ад цюрк. jam — паштовая станцыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкры́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Паштовая картка для адкрытага пісьма; паштоўка. // Фатаграфічная картка такога ж памеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канве́нцыя, ‑і, ж.

Міжнародны дагавор, пагадненне па якіх‑н. спецыяльных пытаннях. Заключыць канвенцыю. Рыбалоўная канвенцыя. Паштовая канвенцыя. Канвенцыя аб забароне бактэрыялагічнай зброі.

[Ад лац. conventio — дагавор.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вае́нна-пашто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-пашто́вы вае́нна-пашто́вая вае́нна-пашто́вае вае́нна-пашто́выя
Р. вае́нна-пашто́вага вае́нна-пашто́вай
вае́нна-пашто́вае		 вае́нна-пашто́вага вае́нна-пашто́вых
Д. вае́нна-пашто́ваму вае́нна-пашто́вай вае́нна-пашто́ваму вае́нна-пашто́вым
В. вае́нна-пашто́вы (неадуш.)
вае́нна-пашто́вага (адуш.)		 вае́нна-пашто́вую вае́нна-пашто́вае вае́нна-пашто́выя (неадуш.)
вае́нна-пашто́вых (адуш.)
Т. вае́нна-пашто́вым вае́нна-пашто́вай
вае́нна-пашто́ваю		 вае́нна-пашто́вым вае́нна-пашто́вымі
М. вае́нна-пашто́вым вае́нна-пашто́вай вае́нна-пашто́вым вае́нна-пашто́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)