пашмарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пашмару́ю |
пашмару́ем |
| 2-я ас. |
пашмару́еш |
пашмару́еце |
| 3-я ас. |
пашмару́е |
пашмару́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пашмарава́ў |
пашмарава́лі |
| ж. |
пашмарава́ла |
| н. |
пашмарава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пашмару́й |
пашмару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пашмарава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пашмарава́ць сов., разг. натере́ть ма́зью; нама́зать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашмарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Разм.
1. Намазаць; нацерці. — Ты б іх хоць шмальцам ці алеем пашмаравала .. — кажа бабка, мацаючы маміны рукі. Каліна.
2. і без дап. Шмараваць некаторы час. Косцік крыху змёў гразь шчоткаю, тую, якая паддавалася, а тую, якая сядзела моцна, замазаў гуталінам. Пашмараваў яшчэ крыху шчоткаю. Паставіў боты. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)