пашля́ціна, -ы, ж. (разм.).

Што-н. вельмі пошлае, пошласць.

Пляце розную пашляціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашля́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пашля́ціна
Р. пашля́ціны
Д. пашля́ціне
В. пашля́ціну
Т. пашля́цінай
пашля́цінаю
М. пашля́ціне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашля́ціна ж., разг., презр. пошля́тина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашля́ціна, ‑ы, ж.

Разм. пагард. Што‑н. вельмі пошлае. «Калі .. [Лапата] будзе плесці пашляціну, — думаў Вішнёў, — я яму скажу: «Змоўкні». Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пошля́тина прост. пашля́ціна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)