пашля́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пашля́цкі пашля́цкая пашля́цкае пашля́цкія
Р. пашля́цкага пашля́цкай
пашля́цкае		 пашля́цкага пашля́цкіх
Д. пашля́цкаму пашля́цкай пашля́цкаму пашля́цкім
В. пашля́цкі
пашля́цкага		 пашля́цкую пашля́цкае пашля́цкія
Т. пашля́цкім пашля́цкай
пашля́цкаю		 пашля́цкім пашля́цкімі
М. пашля́цкім пашля́цкай пашля́цкім пашля́цкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек, які гаворыць або робіць пошласці.

|| ж. пашля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. пашля́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)