пашкра́баць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашкра́баю пашкра́баем
2-я ас. пашкра́баеш пашкра́баеце
3-я ас. пашкра́бае пашкра́баюць
Прошлы час
м. пашкра́баў пашкра́балі
ж. пашкра́бала
н. пашкра́бала
Загадны лад
2-я ас. пашкра́бай пашкра́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашкра́баўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашкра́баць сов., разг

1. (нек-рое время) поскрести́, поцара́пать; поша́ркать;

2. (нанести царапины) поцара́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашкра́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. што. Нанесці драпіны, пісягі на што‑н. [Васіліна:] — Шкада, [туфлікі] пашкрабаеш у лесе. Савіцкі.

2. Шкрабаць некаторы час. [Ладынін] ціха пашкрабаў у шыбу; пачакаў — маўчаць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашкра́баны разг. поцара́панный; см. пашкра́баць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашкра́баны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пашкрабаць.

2. у знач. прым. З драпінамі, з пісягамі. Па баках [люстэрка] скрозь пашкрабанае, а пасярэдзіне, крыху бліжэй да левага кутка, уелася ў яго нейкая белая пляма. Васілёнак. Наваль адразу прыкмеціў і латку на чорнай спадніцы, і тое, што пальцы рук яе пашкрабаныя і далоні крышачку прыпухлі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)