пашахо́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пашахо́нец |
пашахо́нцы |
| Р. |
пашахо́нца |
пашахо́нцаў |
| Д. |
пашахо́нцу |
пашахо́нцам |
| В. |
пашахо́нца |
пашахо́нцаў |
| Т. |
пашахо́нцам |
пашахо́нцамі |
| М. |
пашахо́нцу |
пашахо́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пашахо́нец, -нца м., уст. пошехо́нец
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пошехо́нец уст. пашахо́нец, -нца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)