паша́мкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паша́мкаю |
паша́мкаем |
| 2-я ас. |
паша́мкаеш |
паша́мкаеце |
| 3-я ас. |
паша́мкае |
паша́мкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
паша́мкаў |
паша́мкалі |
| ж. |
паша́мкала |
| н. |
паша́мкала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паша́мкаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паша́мкаць сов. поша́мкать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паша́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Шамкаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поша́мкать сов., разг. паша́мкаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Нашэ́мацца ’многа надзець на сябе’, пашамкаць ’нацягнуць’ (ТС). Утворана паводле распаўсюджанай семантычнай мадэлі экспрэсіўных дзеясловаў ’многа надзець’ < ’марудна варухацца, выдаваць ціхія гукі’, параўн. нашукацца, натужацца ’тс’ і пад., у якасці зыходных дзеясловаў могуць выступаць шэмкацца ’корпацца’, шамкаць ’корпаць’ (ТС) і гукапераймальны комплекс там‑ (там‑), параўн. шэмеляхнуць ’перакуліць’, шамятиць ’ціха есці’ і пад., прадстаўлены, магчыма, і ў славенскім адпаведніку našemiti ’прыбраць, безгустоўна упрыгожыць, надзець маску’ ад šemiti ’прыбіраць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)