пашалява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пашалю́ю |
пашалю́ем |
| 2-я ас. |
пашалю́еш |
пашалю́еце |
| 3-я ас. |
пашалю́е |
пашалю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пашалява́ў |
пашалява́лі |
| ж. |
пашалява́ла |
| н. |
пашалява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пашалю́й |
пашалю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пашалява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пашалява́ць сов. обши́ть (досками)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
1. Абабіць, абшыць што‑н. шалёўкай; абшаляваць. Пашаляваць хату.
2. і без дап. Шаляваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашалява́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пашаляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашалява́ны обши́тый (досками); см. пашалява́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)