пачы́тваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што і без дап. (разм.).

Чытаць патроху, час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачы́тваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пачы́тваю пачы́тваем
2-я ас. пачы́тваеш пачы́тваеце
3-я ас. пачы́твае пачы́тваюць
Прошлы час
м. пачы́тваў пачы́твалі
ж. пачы́твала
н. пачы́твала
Загадны лад
2-я ас. пачы́твай пачы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пачы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачы́тваць несов., разг. почи́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.

Разм. Час ад часу, патроху чытаць. [Мікола:] — Ніякіх табе клопатаў: хлеба і селядцоў Семпалоўская падашле, а ты сядзі сабе да пачытвай кніжкі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почи́тывать несов., разг. пачы́тваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)