пачыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. што і без дап. Правесці некаторы час, чытаючы што-н.

П. кніжку.

Думаю вечарам п.

2. што. Прачытаць.

Раю п. гэты раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачыта́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачыта́ю пачыта́ем
2-я ас. пачыта́еш пачыта́еце
3-я ас. пачыта́е пачыта́юць
Прошлы час
м. пачыта́ў пачыта́лі
ж. пачыта́ла
н. пачыта́ла
Загадны лад
2-я ас. пачыта́й пачыта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пачыта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачыта́ць сов. почита́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і без дап.

1. Чытаць некаторы час. Кружалін вярнуўся з горада, запаліў лямпу і нарыхтаваўся пачытаць Гейнэ. Лужанін.

2. Разм. Чытаючы, пазнаёміцца са зместам, прачытаць. — А дзе ліст? Дайце мы пачытаем, — сказаў старшы. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начыта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., чаго.

Удосталь пачытаць.

Н. вершаў.

|| незак. начы́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начыта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Удосталь пачытаць. Начытацца прыгодніцкіх раманаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почита́ть​I сов. (к чита́ть) пачыта́ць, (много, неоднократно) папачыта́ць, папачы́тваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазайма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Займацца некаторы час. Як бы ні быў заняты,.. [Туравец] стараўся вырваць адну-дзве гадзіны, каб пачытаць кнігу, пазаймацца. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часасло́ў, ‑лова, м.

Праваслаўная царкоўная кніга з тэкстамі для штодзённых песнапенняў або службаў (у мінулым па гэтай кнізе вучылі і грамаце). У Рагазіне калі што і можна было дапасці пачытаць, дык хіба толькі біблію або часаслоў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захаце́ць, ‑хачу, ‑хочаш, ‑хоча; зак., чаго і з інф.

Адчуць ахвоту да чаго‑н.; пажадаць. — Мяне ніхто не можа прымусіць, калі я гэтага не захачу сам, — чаканячы кожнае слова, прамовіў Ваханаў. Колас. Так расхвалілі гэту кнігу, што я захацеў пачытаць яе. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)