пачу́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).

Чухаць час ад часу.

П. патыліцу.

|| звар. пачу́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачу́хваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пачу́хваю пачу́хваем
2-я ас. пачу́хваеш пачу́хваеце
3-я ас. пачу́хвае пачу́хваюць
Прошлы час
м. пачу́хваў пачу́хвалі
ж. пачу́хвала
н. пачу́хвала
Загадны лад
2-я ас. пачу́хвай пачу́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пачу́хваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачу́хваць несов., разг. почёсывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Час ад часу, злёгку чухаць. — А! брат ты мой! — ахаў Пракоп ды пачухваў патыліцу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почёсывать несов., разг. пачу́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)