пачу́хацца гл. чухацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачу́хацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачу́хаюся пачу́хаемся
2-я ас. пачу́хаешся пачу́хаецеся
3-я ас. пачу́хаецца пачу́хаюцца
Прошлы час
м. пачу́хаўся пачу́халіся
ж. пачу́халася
н. пачу́халася
Загадны лад
2-я ас. пачу́хайся пачу́хайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пачу́хаўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачу́хацца сов., разг. почеса́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Зак. да чухацца.

2. Чухацца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Чухаць, скрэбці сваё цела ці якую-н. яго частку.

Сабака чухаецца.

2. перан. Рабіць што-н. марудна, без жадання (разм.).

Хопіць ч., пара справамі займацца.

|| зак. пачу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. чу́ханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

почеса́ться

1. пачу́хацца, (долго, неоднократно) разг. папачу́хвацца, папачу́хацца;

2. (позудеть) безл. пасвярбе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)