пачу́левы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пачу́левы |
пачу́левая |
пачу́левае |
пачу́левыя |
| Р. |
пачу́левага |
пачу́левай
пачу́левае |
пачу́левага |
пачу́левых |
| Д. |
пачу́леваму |
пачу́левай |
пачу́леваму |
пачу́левым |
| В. |
пачу́левы (неадуш.)
пачу́левага (адуш.) |
пачу́левую |
пачу́левае |
пачу́левыя (неадуш.)
пачу́левых (адуш.) |
| Т. |
пачу́левым |
пачу́левай
пачу́леваю |
пачу́левым |
пачу́левымі |
| М. |
пачу́левым |
пачу́левай |
пачу́левым |
пачу́левых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пачу́левы бот., спец. пачу́левый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пачу́левы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пачуляў. Пачулевы пах. // Які здабываецца з пачуляў. Пачулевы спірт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пачу́левый бот., спец. пачу́левы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)