пачкава́нне, -я, н. (спец.).

Спосаб бясполага (вегетатыўнага) размнажэння жывёл і раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пачкава́нне
Р. пачкава́ння
Д. пачкава́нню
В. пачкава́нне
Т. пачкава́ннем
М. пачкава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пачкава́нне ср., биол. почкова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачкава́нне, ‑я, н.

Спосаб бясполага (вегетатыўнага) размнажэння жывёл і раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почкова́ние биол. пачкава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)