пача́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пача́ты пача́тая пача́тае пача́тыя
Р. пача́тага пача́тай
пача́тае		 пача́тага пача́тых
Д. пача́таму пача́тай пача́таму пача́тым
В. пача́ты (неадуш.)
пача́тага (адуш.)		 пача́тую пача́тае пача́тыя (неадуш.)
пача́тых (адуш.)
Т. пача́тым пача́тай
пача́таю		 пача́тым пача́тымі
М. пача́тым пача́тай пача́тым пача́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пача́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пача́ты пача́тая пача́тае пача́тыя
Р. пача́тага пача́тай
пача́тае		 пача́тага пача́тых
Д. пача́таму пача́тай пача́таму пача́тым
В. пача́ты (неадуш.)
пача́тага (адуш.)		 пача́тую пача́тае пача́тыя (неадуш.)
пача́тых (адуш.)
Т. пача́тым пача́тай
пача́таю		 пача́тым пача́тымі
М. пача́тым пача́тай пача́тым пача́тых

Кароткая форма: пача́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пача́ты на́чатый; откры́тый; предпри́нятый, зате́янный; заведённый; см. пача́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пача́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пачаць.

2. у знач. прым. Які пачалі выкарыстоўваць, спажываць. На зэдліку каля прыпека ляжаў стос жоўтых бліноў і пачаты кружок авечага лою. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́чатый пача́ты, распача́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поча́тый уст., прост. пача́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зате́янный заду́маны, вы́думаны; распача́ты, пача́ты; (устроенный) нала́джаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лой, лою, м.

Нутраны тлушч (авечы, ялавічны). На зэдліку каля прыпека ляжаў стос жоўтых бліноў і пачаты кружок авечага лою. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предпри́нятый

1. пача́ты, распача́ты; арганізава́ны;

2. зро́блены; см. предприня́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штанда́ры, ‑аў; адз. штандара, ‑ы, ж.

Разм. Вялікія, звычайна дубовыя, укапаныя ў зямлю калоды, на якія кладуцца падрубы якога‑н. драўлянага збудавання. Зруб быў яшчэ толькі пачаты — усяго тры вянцы, пакладзеныя на круглыя, тоўстыя дубовыя штандары. Сачанка. [Астаповіч] апынуўся паміж штандараў, на якіх трымаўся ўвесь млынавы будынак. Чорны.

[Ням. Ständer — стойка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)