пачаса́ць гл. часаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачаса́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачашу́ пачэ́шам
2-я ас. пачэ́шаш пачэ́шаце
3-я ас. пачэ́ша пачэ́шуць
Прошлы час
м. пачаса́ў пачаса́лі
ж. пачаса́ла
н. пачаса́ла
Загадны лад
2-я ас. пачашы́ пачашы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пачаса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачаса́ць I сов.

1. (нек-рое время) почеса́ть;

2. (всё, многое) перечеса́ть, почеса́ть;

3. прост. (быстро пойти) почеса́ть

пачаса́ць II сов.

1. (нек-рое время) потеса́ть;

2. (всё, многое) перетеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачаса́ць ​1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак.

1. што і без дап. Часаць некаторы час (гл. часаць ​1).

2. што. Пры дапамозе шчоткі, грэбеня і пад. ачысціць ад якіх‑н. прымесей усё, многае. Пачасаць лён. Пачасаць каноплі.

3. Разм. Хутка пайсці. [Стары:] — Там жа, за Ліпнякамі, будзе дарога паворана. А тут, па лубіне, я і пачашу, як па садзе... Ракітны.

пачаса́ць ​2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

1. Абчасаць усё, многае. Зруб стары ўжо. Але калі з аднаго боку пачасалі бярвенне — ён як новы. Пташнікаў.

2. і без дап. Часаць некаторы час (гл. часаць ​2).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́ць¹, чашу́, чэ́шаш, чэ́ша; чэ́шам, чэ́шаце, чэ́шуць; чашы́; часа́ны; незак.

1. каго-што. Распраўляць, расчэсваць грэбенем (валасы).

Ч. валасы.

Ч. дзіця.

2. што. Ачышчаць валакно (ільну, канапель), воўну і пад. ад рэштак кастрыцы пры дапамозе спецыяльных металічных шчотак, грэбеня або часальных машын.

Ч. воўну.

3. Хутка, энергічна рабіць што-н. (ісці, бегчы, танцаваць і пад.); бойка гаварыць (разм.).

Хлопец бойка чэша ўпрысядкі.

|| зак. пачаса́ць, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чэ́шам, -чэ́шаце, -чэ́шуць; -чашы́; -часа́ны (да 3 знач.).

|| аднакр. часану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты.

|| наз. часа́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. часа́льны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Часальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папачаса́ць, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што і чаго.

Пачасаць ​2 доўга, неаднаразова; пачасаць ​2 многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачаса́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пачасаць ​1.

пачаса́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пачасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

потеса́ть сов. пачаса́ць, (много, неоднократно) папачэ́сваць, папачаса́ць;

потеса́ть бревно́ пачаса́ць бервяно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачаса́ны I перечёсанный, почёсанный; см. пачаса́ць I 2

пачаса́ны II перетёсанный; см. пачаса́ць II 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отчеса́ть сов., разг. вы́часаць, пачаса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)