пацукоў - Пошук - Асноўныя

пацуко́ў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пацуко́ў	пацуко́ва	пацуко́ва	пацуко́вы
Р.	пацуко́вага	пацуко́вай пацуко́вае	пацуко́вага	пацуко́вых
Д.	пацуко́ваму	пацуко́вай	пацуко́ваму	пацуко́вым
В.	пацуко́ў (неадуш.) пацуко́вага (адуш.)	пацуко́ву	пацуко́ва	пацуко́вы (неадуш.) пацуко́вых (адуш.)
Т.	пацуко́вым	пацуко́вай пацуко́ваю	пацуко́вым	пацуко́вымі
М.	пацуко́вым	пацуко́вай	пацуко́вым	пацуко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пацуко́ў крыси́ный;

~ко́ва гняздо́ — крыси́ное гнездо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацуко́ў, ‑ова.

Які мае адносіны да пацука, належыць пацуку. Пацукова гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацу́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піскатня́, -і́, ж. (разм.).

Працяглы многагалосы піск.

П. пацукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пацукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́сум, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая млекакормячая жывёліна сямейства сумчатых пацукоў, якая водзіцца ў лясах Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пі́нчар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода службовых і паляўнічых сабак, якіх выкарыстоўваюць для лоўлі ласак, шашкоў, пацукоў і мышэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пацучы́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пацукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́сум, ‑а, м.

Невялікая жывёліна з сямейства сумчатых пацукоў, якая водзіцца ў Амерыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum