пацкава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пацкую́ |
пацкуё́м |
| 2-я ас. |
пацкуе́ш |
пацкуяце́ |
| 3-я ас. |
пацкуе́ |
пацкую́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пацкава́ў |
пацкава́лі |
| ж. |
пацкава́ла |
| н. |
пацкава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пацку́й |
пацку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пацкава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пацкава́ць (каго, кім) сов. натрави́ть (кого на кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пацкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго.
Цкаваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)