паце́шныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. паце́шныя
Р. паце́шных
Д. паце́шным
В. паце́шных (адуш.)
Т. паце́шнымі
М. паце́шных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паце́шныя (ед. паце́шны) сущ., ист. поте́шные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паце́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паце́шны паце́шная паце́шнае паце́шныя
Р. паце́шнага паце́шнай
паце́шнае
паце́шнага паце́шных
Д. паце́шнаму паце́шнай паце́шнаму паце́шным
В. паце́шны (неадуш.)
паце́шнага (адуш.)
паце́шную паце́шнае паце́шныя (неадуш.)
паце́шных (адуш.)
Т. паце́шным паце́шнай
паце́шнаю
паце́шным паце́шнымі
М. паце́шным паце́шнай паце́шным паце́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарэ́зліва-паце́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарэ́зліва-паце́шны гарэ́зліва-паце́шная гарэ́зліва-паце́шнае гарэ́зліва-паце́шныя
Р. гарэ́зліва-паце́шнага гарэ́зліва-паце́шнай
гарэ́зліва-паце́шнае
гарэ́зліва-паце́шнага гарэ́зліва-паце́шных
Д. гарэ́зліва-паце́шнаму гарэ́зліва-паце́шнай гарэ́зліва-паце́шнаму гарэ́зліва-паце́шным
В. гарэ́зліва-паце́шны (неадуш.)
гарэ́зліва-паце́шнага (адуш.)
гарэ́зліва-паце́шную гарэ́зліва-паце́шнае гарэ́зліва-паце́шныя (неадуш.)
гарэ́зліва-паце́шных (адуш.)
Т. гарэ́зліва-паце́шным гарэ́зліва-паце́шнай
гарэ́зліва-паце́шнаю
гарэ́зліва-паце́шным гарэ́зліва-паце́шнымі
М. гарэ́зліва-паце́шным гарэ́зліва-паце́шнай гарэ́зліва-паце́шным гарэ́зліва-паце́шных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поте́шные мн., сущ., ист. паце́шныя, -ных, ед. паце́шны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паце́шны, ‑ая, ‑ае.

Смешны, забаўны. Уся .. [хлопчыкава] пацешная постаць цягнулася наперад, да гэтага капрызнага мяча. Лынькоў. Пацешны народ гэтыя малыя! Не было такога месяца, каб цудоўны сынок чым-небудзь не здзіўляў Васіля Цімафеевіча... Мележ. [Барсучаняты] былі такія мілыя, пацешныя, што хлопцам і ў думку не прыйшло іх забіваць. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увесели́тельный заба́ўны, заба́ўлівы, паце́шны, паце́шлівы; (весёлый) вясёлы;

увесели́тельные зре́лища заба́ўныя (паце́шныя, вясёлыя) відо́вішчы;

увесели́тельная прогу́лка вясёлая прагу́лка (пагуля́нка);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)