Verbum

анлайнавы слоўнік

паце́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паце́пванне ср. подёргивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паце́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пацепваць і пацепвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паце́пваць, -аю, -аеш, -ае; незак., чым.

Час ад часу злёгку сцепаць, рабіць сутаргавыя рухі (звычайна плячамі).

Зябка п. плячамі.

|| наз. паце́пванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подёргивание

1. пату́званне, -ння ср.; пашмо́ргванне, -ння ср.; пато́ргванне, -ння ср.; см. подёргивать¹;

2. паце́пванне, -ння ср., пахі́стванне, -ння ср., матля́нне, -ння ср., мата́нне, -ння ср.; см. подёргивать², подёргиваться²;

3. перасмы́кванне, -ння ср.;

не́рвное подёргивание лица́ нерво́вае перасмы́кванне тва́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)