пахудзе́нне гл. худзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пахудзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пахудзе́нне
Р. пахудзе́ння
Д. пахудзе́нню
В. пахудзе́нне
Т. пахудзе́ннем
М. пахудзе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пахудзе́нне ср. похуде́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахудзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пахудзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

худзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Рабіцца худым, худзейшым.

Здавалася, што ён з кожным днём усё больш худзее.

|| зак. пахудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

|| наз. пахудзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

похуда́ние разг. пахудзе́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)