пахо́джваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пахо́джваю пахо́джваем
2-я ас. пахо́джваеш пахо́джваеце
3-я ас. пахо́джвае пахо́джваюць
Прошлы час
м. пахо́джваў пахо́джвалі
ж. пахо́джвала
н. пахо́джвала
Загадны лад
2-я ас. пахо́джвай пахо́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пахо́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пахо́джваць несов., см. пахаджа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і пахаджаць. Ля самай вады спаважна паходжвалі фіялетавыя гракі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поха́живать несов., разг.

1. (ходить не торопясь) пахаджа́ць, пахо́джваць, паха́джваць;

2. (приходить навещать) хадзі́ць, пахо́джваць; (часто) учашча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расха́живать несов. расха́джваць, хадзі́ць; (ходить прогуливаясь) пахаджа́ць, паха́джваць, пахо́джваць;

расха́живать взад и вперёд хадзі́ць уза́д і ўпе́рад (туды́ і сюды́);

расха́живать по па́рку пахаджа́ць (паха́джваць, пахо́джваць) па па́рку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)