Verbum

е́днасць, -і, ж.

1. Адзінства, згуртаванасць.

Непарушная е.

2. Агульнасць, супольнасць.

Е. паходжання.

артры́т, -у, М -ры́це, м.

Запаленне суставаў інфекцыйнага паходжання.

Рэўматычны а.

Інфекцыйны а.

стрыхні́н, -у, м.

Атрутнае рэчыва расліннага паходжання, алкалоід; у малых дозах выкарыстоўваецца ў медыцыне.

псіхапа́тыя, -і, ж. (спец.).

Паталагічны стан псіхічнай дзейнасці чалавека, звычайна спадчыннага паходжання.

|| прым. псіхапаты́чны, -ая, -ае.

спелеало́гія, -і, ж.

Навука аб вывучэнні пячор — іх паходжання, будовы і выкарыстання чалавекам.

|| прым. спелеалагі́чны, -ая, -ае.

капа́л, -у, м. (спец.).

Цвёрдая выкапнёвая смала расліннага паходжання, якая выкарыстоўвалася для прыгатавання лакаў.

|| прым. капа́лавы, -ая, -ае.

антыбіётыкі, -аў, адз. антыбіётык, -а, м.

Рэчывы біялагічнага паходжання, здольныя падаўляць жыццядзейнасць хваробатворных мікраарганізмаў.

|| прым. антыбіяты́чны, -ая, -ае.

ге́йзер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Крыніца вулканічнага паходжання, якая перыядычна выкідвае фантаны гарачай вады.

|| прым. ге́йзерны, -ая, -ае.

туф, -у, м.

Порыстая горная парода вулканічнага або асадачнага паходжання, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял.

|| прым. ту́фавы, -ая, -ае.