пахо́даць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пахо́даю |
пахо́даем |
| 2-я ас. |
пахо́даеш |
пахо́даеце |
| 3-я ас. |
пахо́дае |
пахо́даюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пахо́даў |
пахо́далі |
| ж. |
пахо́дала |
| н. |
пахо́дала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пахо́дай |
пахо́дайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пахо́даўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Паходаць ’асілець, адужаць, бароцца’ (Шат.). Параўн. польск. pochodzić ’перамагчы’, ст.-польск. ’тс’, ’зламаць, сагнуць’. Бел. лексема — вынік кантамінацыі польск. pochodzić і бел. уходаць ’забіць’, ’змардаваць, знясіліць’, — апошняе, відаць, можа ўзыходзіць да ст.-герм. handus ’рука’, параўн. hódugr ’моцны’. Цяжкасці выклікае рэфлекс ‑ó‑: у рус. художник яно перайшло ў ‑у‑ (< ст.-слав. хѫдожьникъ < прасл. xǫdogъjь).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)