пахмяля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пахмяля́юся пахмяля́емся
2-я ас. пахмяля́ешся пахмяля́ецеся
3-я ас. пахмяля́ецца пахмяля́юцца
Прошлы час
м. пахмяля́ўся пахмяля́ліся
ж. пахмяля́лася
н. пахмяля́лася
Загадны лад
2-я ас. пахмяля́йся пахмяля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час пахмяля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пахмяля́цца несов. опохмеля́ться, похмеля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахмяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца.

Незак. да пахмяліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахмялі́цца, -мялю́ся, -ме́лішся, -ме́ліцца; зак.

Выпіць спіртнога на другі дзень пасля моцнай выпіўкі.

|| незак. пахмяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. пахме́лле, -я, н. (разм.) і пахме́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

похмеля́ться несов., прост. пахмяля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опохмеля́ться несов., разг. пахмяля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахме́лле, ‑я, н.

1. Дрэннае самаадчуванне, недамаганне, выкліканае моцнай выпіўкай напярэдадні. Вавёрка Дзіка выклікае. З’явіўся той, стаіць і галавы не паднімае, — З пахмелля дужа важкая яна. Корбан. П’янаму ўсё лёгка. Але цяжкае пахмелле... Навуменка.

2. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пахмяляцца — пахмяліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)