па́хкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
па́хкаю |
па́хкаем |
| 2-я ас. |
па́хкаеш |
па́хкаеце |
| 3-я ас. |
па́хкае |
па́хкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
па́хкаў |
па́хкалі |
| ж. |
па́хкала |
| н. |
па́хкала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
па́хкай |
па́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
па́хкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
па́хкаць несов., разг. хло́пать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Па́хкаць ’пыхкаць (пра курэнне)’ (ТС). У выніку кантамінацыі гукапераймальнага пах! ’бах!’ і пы́хкаць ’раскурваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)